 |
| Τι γυρεύει μια πατρινιά κόρη ανάμεσα στους αθηναϊκούς Ερμήδες και στις καλόγριες; Προφανώς από την κατεδάφιση της Πάτρας πήρε το δρόμο για τις μάντρες της Αθήνας και από εκεί ανέβηκε στη σκεπή του αναπαλαιωμένου σπιτιού. Θα μπορούσε να έχει και χειρότερη τύχη |
6 σχόλια:
Είναι όμως παλιά ; Ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζει ένας συλλέκτης έχοντας το κομμάτι στο χέρι του και κοιτάζοντάς το μέσα και έξω δεν μπορεί να αποφασίσει πόσο παλιό είναι . Ειδικά εάν δεν το έχει τότε κάνει τα στραβά μάτια ,που λένε, και το βάζει στην συλλογή μέχρι να βρει κάποιο παλαιότερο. Υπάρχουν κάποια κομμάτια , ευτυχώς όχι πολλά ,που είναι πολύ δύσκολο να πεις με σιγουριά ότι είναι 50, 90 ή 130 χρονών . Πόσο μάλλον να το βλέπεις σε φωτογραφία ( την συγκεκριμένη εάν την μεγεθύνεις θα δεις ότι κάτι δεν πάει καλά).
Εάν τώρα ξέρουμε ότι ένα παλιό σχέδιο έχει επανακυκλοφορήσει σχετικά πρόσφατα , ακόμα και από παλιό καλούπι, και το δούμε και σε μία αναπαλαιωμένη στέγη τότε πρέπει να πονηρευτούμε .
Οι μάντρες με τα υλικά οικοδομών είναι γεμάτες με κόρες Πατρινές ,όπως και με πολλά άλλα σχέδια αντίγραφα των παλιών πάντα με εκείνο το απαίσιο ροζέ χρώμα του τυποποιημένου στα σακούλια πηλού. Μέσα σε αυτά και η « άδεια καλογριά» που έχεις πιο κάτω ( εγώ την λέω « γυμνή καλογριά» άσχετα αν σοκάρει κάποιους ) .
Μρ.
Τα λες εξαιρετικά παραστατικά. Το δίλημμα να αγοράσω το νέο αντίγραφο κομματιού που δεν πρόκειται ποτέ να βρώ έχει τεθεί αρκετές φορές. Εξαρτάται βεβαίως και από την ποιότητα του νέου, γιατί μερικά είναι απλώς απαίσια. Σε αυτό συντελεί και ο τελείως τυποποιημένος βιομηχανικός πηλός.
Για τη συγκεκριμένη κόρη δεν μπορώ να αποφανθώ. Προσεχώς θα αναρτήσω φωτογραφίες μιας σκεπής που έχει μόνο κόρες, οιι οποίες είναι είτε παλιές, είτε νέες που έχουν φθαρεί. Ό,τι και να είναι πάντως, είναι κούκλες.
"Γυμνή καλόγρια"; Χα χα! Και πού έχει αφήσει τη γύμνια της! Χαμηλά, πολύ χαμηλά!
Δεν ξέρω εάν τα λέω παραστατικά .Το σίγουρο είναι ότι δεν είμαι ούτε λόγιος ούτε ποιητής .
Είμαι ένας απλός και ταπεινός συλλέκτης με όση τρέλα μπορεί να κουβαλάει αυτός ο όρος.
Όσο για το σημείο που λες « το κομμάτι που δεν πρόκειται ποτέ να βρω» αυτό δεν ισχύει .
Ξέρω συλλέκτες που απόκτησαν κομμάτια που ούτε στο όνειρό τους τα είχαν δει. Ξέρω συλλέκτες που
όταν στο ξεκίνημά τους αντίκρισαν μια αξιόλογη συλλογή ήθελαν να τα παρατήσουν
και μετά από 4 -5 χρόνια απογειώθηκαν .Βέβαια με πολύ μεράκι ,κόπο και χρήμα.
Οι στέγες στην Αθήνα με κόρες Πατρινές ,που ξέρω, είναι δύο. Ανέβασε κάποια φωτογραφία
να δω εάν είναι κάποια από αυτές.
Μρ.
Η αλήθεια είναι ότι μέχρι τώρα έχω βρει αρκετά "κομμάτια που δεν επρόκειτο ποτέ να βρω", με λίγη βοήθεια ή λίγη τύχη. Επίσης αλήθεια είναι ότι θέλησα πάμπολλες φορές να τα παρατήσω. Σήμερα ήταν μία από αυτές. Κάτι που είδα στο διαδίκτυο μου δημιούργησε τρομερό άγχος, ωστόσο σύντομα επικράτησαν ψυχραιμότερες σκέψεις.
Θα προσπαθήσω να αναρτήσω τη μία σκεπή με πατρινές κόρες της Αθήνας τις προσεχείς ημέρες.
Σαν γιατρός θα ξέρεις καλύτερα από εμάς ότι το άγχος σκοτώνει και δεν γνωρίζω εάν το δικό σου προέρχεται από τα ακροκέραμα ,γιατί δεν μας το διευκρινίζεις . Εάν είναι πράγματι έτσι και ίσως σήμερα είδες κάποια κομμάτια που σου φαίνονται δύσκολα να τα αποκτήσεις δεν ξέρεις τι θα γίνει αύριο. Το κάθε κομμάτι που βάζουμε στη συλλογή μας ,μας κάνει ευτυχισμένους. Δεν ξέρω εάν σου είπε κανείς μέχρι τώρα ότι τα διαφορετικά σχέδια (μήτρες-καλούπια) που έχουν εντοπισθεί είναι πολύ περισσότερα από χίλια 1000. Είναι αδύνατον να τα έχει κάποιος όλα . Κουράγιο.
Μρ.
Ακριβώς, είδα κάποια κομμάτια και με έπιασε άγχος. Ναι, γνωρίζω αυτό τον αριθμό. Δεν φιλοδοξώ να φθάσω τα χίλια, αλλά να αποκτήσω ορισμένα, πολύ συγκεκριμένα κομμάτια.
Τέλος πάντων, είναι θετική η ενθάρρυνση από τους παλιούς συλλέκτες.
Δημοσίευση σχολίου