Γεωργιανά ακροκέραμα από τη μονή Όσκι

Μικρόσχημο ακροκέραμο με ανάγλυφο σταυροειδή διάκοσμο και ανάγλυφη επιγραφή στη γεωργιανή γλώσσα, από τον τρούλο του ναού του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή, στην περιοχή Όσκ της βορειοανατολικής Τουρκίας. Η τοποθέτηση του ακροκεράμου θυμίζει το αντίστοιχο του ναού του Επικουρίου Απόλλωνος στις Βάσσες της Φιγαλείας

Το καθολικό της μονής του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή

Πηγή: Anfora Mimarlik Restorasyon.
Περισσότερες πληροφορίες στη Wikipedia.

Καπάκια και άλλα στους δρόμους του Κουσάντασι

Kuşadası Belediyesi (Δήμος Κουσάντασι). Το τουρκικό όνομα της Εφέσου Νεοπόλεως σημαίνει «Το νησί των πουλιών»

Δεν χρειάζεται μετάφραση. Καπάκι εμείς, καπάγι αυτοί

 

Γυάλινο μάτι πακτωμένο στους κυβόλιθους. Φτου μάσαλλα, που θα 'λεγε και η γιαγιά μου

Στην Τουρκία. Όχι στην Ελλάδα. Χωρίς περισσότερα σχόλια...

Ο ναός του Προτεσταντικού νεκροταφείου της Βιέννης

Ακροκέραμα δύο μεγεθών τοποθετημένα εναλλάξ συμπληρώνουν τον κεραμοπλαστικό διάκοσμο του γείσου. Τα ψηλότερα θυμίζουν έντονα το «ρολογάκι» της Χαλκίδας

Διακοσμητικά στοιχεία των πήλινων οβελίσκων που θυμίζουν τύπο αθηναϊκού ακροκεράμου χωρίς πλίνθο

Ο κεραμοπλαστικός διάκοσμος της εκκλησίας

Ο κοιμητηριακός ναός του Θεόφιλου Χάνσεν, με ισοδομικό σύστημα τοιχοποιίας, είναι μία επιτυχής μίξη βυζαντινών και γοτθικών στοιχείων

Ο ναός του Προτεσταντικού νεκροταφείου της Βιέννης είναι έργο του δασκάλου του Ερνέστου Τσίλλερ, Δανού αρχιτέκτονα Θεοφίλου Χάνσεν. Χτίστηκε γύρω στο 1858 - 1860 σε ρυθμό που αποτελεί μίξη βυζαντινών και γοτθικών στοιχείων. Οι Βιεννέζοι καμαρώνουν για το ναό τους, που όπως λένε θυμίζει βυζαντινή εκκλησία. Είναι φανερές οι επιδράσεις αυτού του ναού στο σύνολο των εκκλησιαστικών έργων του Βαυαρού αρχιτέκτονα στην Ελλάδα.

Επίκρανα της μικρασιατικής πόλεως Αφροδισιάδος

Μαρμάρινο επίκρανο με τη μορφή της θεάς Αφροδίτης εν μέσω φύλλων ακάνθου

Ο θεός Απόλλων εν μέσω φύλλων ακάνθου

Η θεά Τύχη

Επίκρανα με μορφές Ερωτιδέων

Πηγή: Turcja w sandalach.
Σχετικά με την Αφροδισιάδα: Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού.

Ακρωτήρια της μικρασιατικής πόλεως Αφροδισιάδος

Γωνιακό μαρμάρινο ακρωτήριο του 1ου αιώνα π.Χ. με φυτικό διάκοσμο αποτελούμενο από σκαλιστά φύλλα ακάνθου

Μαρμάρινο ακρωτήριο του 1ου αιώνα π.Χ. με τη μορφή της θεάς Νίκης

Αρχαία Σειρήνα

Κεραμικός ηγεμών με μορφή Σειρήνας. Διατηρείται σε ικανό βαθμό ο αρχικός χρωματισμός

Ελληνιστικό ακροκέραμο από τη Βαβυλώνα

Ανθέμιο της εποχής των Σελευκιδών (3ος - 2ος αι. π.Χ.). Βρέθηκε στο θερινό ανάκτορο του Ναβουχοδονόσορα στα βόρεια της Βαβυλώνας, στην αριστερή όχθη του Ευφράτη. Η ανακάλυψη πολλών τέτοιων ακροκεράμων στα ερείπια του ανακτόρου απέδειξε την κατοίκησή του έως την Ελληνιστική εποχή. Εντύπωση προκαλεί η μακρυά ουρά του ακροκεράμου, που υποδεικνύει τη χρήση μεγάλων επίπεδων κεράμων στη στέγη

Ανθέμιο από μάρμαρο της Προκονήσου

Η Προκόνησος ή Προικόνησος ή Μαρμαράς (σημερινή ονομασία Marmara adasi) ήταν το μεγαλύτερο και βορειότερο από τα τέσσερα νησιά της Προποντίδας. Ήταν γνωστή για τα λατομεία λευκού μαρμάρου, από το οποίο προέχεται το όνομα Μαρμαράς. Τα προκονησιώτικα μάρμαρα χρησιμοποιήθηκαν τόσο στην αρχαιότητα, όσο και κατά τους βυζαντινούς χρόνους και με αυτά κατασκευάστηκαν πολλοί ναοί, όπως η Αγία Σοφία της Τραπεζούντας τον 13ο αιώνα, αλλά και πολλά μνημεία της Κωνσταντινουπόλεως και της Θεσσαλονίκης κατά τη βυζαντινή και την οθωμανική περίοδο. Γνωστότερα όλων είναι τα κιονόκρανα της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη.
Το εικονιζόμενο ανθέμιο είναι κατασκευασμένο από μάρμαρο της Προκονήσου. Χρονολογείται στους μέσους ρωμαϊκούς χρόνους (1ο - 3ο αιώνα μ.Χ.) και είναι άγνωστη η προέλευσή του. Εκτίθεται στο Μουσείο Φιτζγουίλλιαμ (Fitzwilliam Museum), στο Καίμπριτζ του Ηνωμένου Βασιλείου.

Ακροκέραμο από τα Δίδυμα της Μικράς Ασίας

Αρχαϊκό ακροκέραμο με παράσταση κρίνου από τα Δίδυμα της Μικράς Ασίας. Αρχαιολογικό Μουσείο Κωνσταντινουπόεως

Σειληνός από τη Σμύρνη

Ακροκέραμο με τη μορφή Σειληνού από την αρχαία Σμύρνη. Εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Spurlock, στο Πανεπιστήμιο του Ιλλινόις των ΗΠΑ

Αρχαίο ακροκέραμο με μορφή ελέφαντα

Ανθέμιο με μορφή ελέφαντα στη βάση. Σπανιότατο θέμα, προερχόμενο από τη Ρώμη

Ακροκέραμα της Ακροπόλεως στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης

The roofs of substantial buildings in classical Athens were covered with overlapping tiles. Antefixes were the outermost tiles, often decorated with floral or figural motifs. These examples are said to have come from a small structure on the Athenian Akropolis. The palmettes are variants of those that appear on contemporary vases.
Text from the Metropolitan Museum of Art label.

Οι στέγες των σημαντικών κτηρίων στην κλασσική Αθήνα καλύπτονταν με κεραμίδια. Ακροκέραμα ήταν τα ακραία κεραμίδια, συχνά διακοσμημένα με φυτικά ή σχηματικά θέματα. Αυτά τα δείγματα θεωρείται ότι προέρχονται από μια μικρή οικοδομή στην Αθηναϊκή Ακρόπολη. Τα ανθέμια είναι παραλλαγές εκείνων που εμφανίζονται στη σύγχρονη αγγεία.

Κείμενο από την επιγραφή του Μητροπολιτικού Μουσείου Τέχνης.

Πηγή: flickr.com

Αμερικανικά ακροκέραμα

Από την πόλη Φορτ Γουέιν της πολιτείας Ιντιάνα των ΗΠΑ

Κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του ως Προέδρου των ΗΠΑ, ο Μπάρακ Ομπάμα ενήργησε ως ο από μηχανής θεός στα επεισόδια του ελληνικού δράματος, παρεμβαίνοντας πάντα υπέρ των ελληνικών θέσεων. Ας ελπίσουμε ότι στη δεύτερη θητεία του, η οποία ξεκινά σήμερα με την ορκωμοσία του, δεν θα χρειασθεί να επαναλάβει αυτό το ρόλο. Γιατί αν φθάσουμε πάλι στο ίδιο ακραίο σημείο, κάποια στιγμή κι αυτός θα βαρεθεί.
 
Πηγή φωτογραφιών: flickr.com

Όψιμος αμερικανικός νεοκλασσικισμός

Κτήριο του 1908 στο Φορτ Γκρην Παρκ, στο Μπρούκλυν της Νέας Υόρκης. Δωρικοί κίονες και μεταλλικά ακροκέραμα στη στέγη

Αρχαία Σειρήνα

Ακροκέραμο από το Μουσείο Αυγούστου Κέστνερ στο Αννόβερο της Γερμανίας. Εικονίζεται Σειρήνα σε πλήρη θέα, με υψωμένα φτερά

Το Παλαιό Μουσείο του Βερολίνου

Αετοί με ανοιγμένα φτερά αντικριστοί κατά ζεύγη κοσμούν το γείσο του μουσείου. Πίσω τους σε υψηλότερο επίπεδο δεσπόζουν οι Διόσκουροι 

Ιωνικό κιονόκρανο της κιονοστοιχίας

Η κιονοστοιχία, η παράταξη των ακροκεράμων και το αττικόν του κεντρικού αιθρίου με τους Διοσκούρους

Στη θέση γωνιακών ακροκεράμων γυναικείες μορφές

Όλη η πρόσοψη του μουσείου καταλαμβάνεται από κιονοστοιχία

Κορινθιακό κιονόκρανο από το εσωτερικό του μουσείου

Γενική άποψη του κτηρίου με τα εννέα ζεύγη αετών στην επίστεψη

Φωτογραφία του 1930 με τις έφιππες Αμαζόνες που αποκρούουν λέοντα και πάνθηρα (Πηγή: Bilderbuch Berlin)

Προοπτικό σχέδιο του Φρίντριχ Θίλε (Friedrich Thiele)

Όταν στις αρχές του 19ου αιώνα οι Έλληνες προσπαθούσαν να αναγεννηθούν ως έθνος και κράτος, οι Γερμανοί ήδη αντλούσαν από την κλασσική αρχαιότητα τον πλούτο της και τον ενσωμάτωναν στον δικό τους πολιτισμό. Αυτό γινόταν είτε αφομοιώνοντας την κλασσική παιδεία, είτε μεταφέροντας έργα τέχνης της αρχαιότητας που έρχονταν εκ νέου στο φως στην Ελλάδα και τη Μικρά Ασία. Το Παλαιό Μουσείο του Βερολίνου (Berlin Altes Museum) οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1828 και 1830, προκειμένου να στεγάσει τη Συλλογή Αρχαιοτήτων του Βερολίνου (Antikensammlung Berlin), βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Καρλ Φρίντριχ Σίνκελ (Karl Friedrich Schinkel). Ως πρότυπο χρησιμοποιήθηκε η αθηναϊκή στοά, με τη συνεχή κιονοστοιχία καθ' όλο το μήκος της προσόψεως. Πιστός στα αρχαιοελληνικά πρότυπα, ο αρχιτέκτων τοποθέτησε στην επίστεψη εννέα ζεύγη αετών, αντικριστών ανά δύο, σε αραιή διάταξη. Με αυτό τον τρόπο ενσωματώθηκαν στην πρόσοψη του λαμπρού ιδρύματος η χάρη του ελληνικού ακροκεράμου με την αυστηρότητα του γερμανικού αετού.
Μετά τις καταστροφές που υπέστη κατά το βομβαρδισμό του Βερολίνου, το Παλαιό Μουσείο αναστηλώθηκε και σήμερα αποτελεί μέρος του συμπλέγματος της Νήσου των Μουσείων, που κοσμεί την πρωτεύουσα της Γερμανίας.