Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γοτθικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γοτθικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 6 Αυγούστου 2014

Η χαμένη γραφικότητα της Χαλκίδας

Περιστέρια και Εμήδες σε εγκαταλελειμμένο οικία


Ασβεστωμένες καλόγριες σε διώροφη οικία. Προκαλούν εντύπωση οι χορταριασμένες στέγες σε αυτή την πόλη

Μόνο, έρημο και φθαρμένο σε ισόγεια οικία

Το ψηφιδωτό δάπεδο της ρωμαϊκής παλαίστρας. Η αρχαία πόλη αναπτύχθηκε κοντά στη λίμνη Αρέθουσα, νοτιοανατολικά του πορθμού του Ευρίπου


Σε αυτή την οικία μόνο οι γωνίες κοσμούνταν με ακροκέραμα. Το γωνιακό έχει κάνει φτερά

Ακρωτήριο και κυμάτια στην πρόσοψη της Αγίας Παρασκευής

Η Αγία Παρασκευή είναι η καθολική εκκλησία που έχτισαν οι Φράγκοι επάνω σε παλαιοχριστιανική ορθόδοξη εκκλησία. Απόδειξη η απουσία κόγχης στο ιερό βήμα, καθώς και τα γοτθικά τόξα. Μετά τη Φραγκοκρατία μετατράπηκε σε ορθόδοξη εκκλησία, τζαμί και πάλι εκκλησία, επ' ονόματι της πολιούχου των Χαλκιδέων. Είναι ένα μνημείο που φέρει επάνω του ίχνη όλων των αρχιτεκτονικών, ακόμη και του νεοκλασσικισμού

ερμήδες με έντονα σημάδια φθοράς

Η μαρμάρινη οθωμανική κρήνη, απέναντι από το τζαμί. Πίσω της η σύγχρονη άσχημη πόλη, χτισμένη επάνω στον οθωμανικό πολεοδομικό ιστό. Καμμία πεζοδρόμηση με κυβόλιθους και κανένα φαναράκι δεν μπορεί να φέρει πίσω τη χαμένη γραφικότητα της ιστορικής πόλεως της Εύβοιας

Η είσοδος του Εμίρ Ζαδέ τζαμί, που λειτουργεί σήμερα ως μουσείο

Το Εμίρ Ζαδέ τζαμί με τον περίβολό του να χρησιμεύει για τη στάθμευση των αυτοκινήτων

Ασυντήρητο οθωμανικό σπίτι της πόλεως, σχεδόν σε επαφή με σύγχρονο κτίσμα: θέαμα που αγγίζει τη γελοιότητα...

Χωρίς σχόλια

Θλίψη απέναντι από τη Δημοτική Αγορά

Πολλά παράταιρα στις εναπομείνασες στέγες

Κακοφωτισμένα ακροκέραμα αξιόλογου ερειπωμένου αρχοντικού. Πολλοί δρόμοι της πόλεως έχουν κατεύθυνση από τα δυτικά προς τα ανατολικά, επομένως πολλές προσόψεις έχουν προσανατολισμό προς το βορρά. Μία από τις δυσκολίες της φωτογράφησης

Απλά Ερμάκια λιάζονται στη θέση τους, σε ταπεινή οικία σε κάποιο δρομάκι  της πόλεως

Η πλήρης στέγη μίας μεγάλης οικίας, η οποία δεν παρουσιάζει κανένα αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον έτσι όπως έχει καταντήσει. Η Χαλκίδα δεν έχει πληγεί από σεισμούς τον τελευταίο αιώνα, όπως οι πόλεις της Πελοποννήσου και η Αθήνα, επομένως η εγκατάλειψη του νεοκλασσικισμού θα έλεγε κανείς ότι είναι συνειδητή επιλογή των κατοίκων και των τοπικών αρχών

Γωνία με βελανίδια στην απέναντι γωνία της προηγούμενης οικίας

Κορινθιακό επίκρανο σε ετοιμόρροπη αρχοντική οικία

Μισά αγάλματα, ολοκληρωτική εγκατάλειψη. Η Χαλκίδα, χτισμένη σε έναν πανέμορφο τόπο, θα μπορούσε να είναι μία από τις ωραιότερες πόλεις της Ελλάδας

Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013

Το Παλατάκι στο Χαϊδάρι


Ο μοναδικός κεραμοπλαστικός διάκοσμος του κτηρίου

Γοτθικής εμπνεύσεως επάλξεις


Σιδηρόφρακτο παράθυρο του ορόφου


Λιτό κιγκλίδωμα της κλίμακας που οδηγεί στον πρώτο όροφο

Άποψη από τα ανατολικά


Άποψη από τα δυτικά

Άποψη από τα νότια

Η στήλη που τοποθέτησε ο Νικόλαος Θων εις ανάμνηση της μάχης του Χαϊδαρίου


Πληροφορίες σχετικά με το Παλατάκι στην ιστοσελίδα του Δήμου Χαϊδαρίου.

Σάββατο 7 Ιουλίου 2012

Ο γοτθικός ναός της Αγίας Κυριακής του Πύργου

Γοτθικά καμπαναριά, νεοκλασσικά ακρωτήρια και μεσογειακές πικροδάφνες συνθέτουν την εικόνα της Αγίας Κυριακής του Πύργου

Το δεξιό ακρωτήριο του αετώματος της προσόψεως

Το αριστερό ακρωτήριο

Η είσοδος του ναού από τη δυτική πλευρά θυμίζει βόρεια Ευρώπη

Η βόρεια είσοδος του ναού είναι νεοκλασσικού ρυθμού
 Η συμπάθεια των Πυργίων προς τους Βασιλείς Όθωνα και Αμαλία εκδηλώθηκε με έναν ασυνήθιστο τρόπο: κατά την ανέγερση του ναού του πολιούχου Αγίου Χαραλάμπους χρησιμοποιήθηκαν γοτθικά διακοσμητικά στοιχεία, ώστε κατά την παραμονή του το βασιλικό ζεύγος να αισθάνεται «σαν στο σπίτι του». Ο ναός ακολουθεί το συνηθισμένο στην περιοχή αρχιτεκτονικό ρυθμό της μονόκλιτης βασιλικής άνευ τρούλου με τα δύο πυργοειδή καμπαναριά στην πρόσοψη. Η απλότητα στην εκκλησιαστική αρχιτεκτονική επιβάλλεται από την υψηλή σεισμικότητα της περιοχής. Ωστόσο τα καμπαναριά είναι αμιγούς γοτθικού ρυθμού. Επίσης τα παράθυρα του ναού απολήγουν σε τεθλασμένα γοτθικά τόξα. Η στέγη ωστόσο δεν έχει τη μεγάλη κλίση των γοτθικών ναών της Ευρώπης.
Στο εσωτερικό το ζακυνθινό ξυλόγλυπτο τέμπλο με τις επτανησιακές εικόνες, ο μαρμάρινος ανάγλυφος βυζαντινός δικέφαλος αετός του δαπέδου και η νεοκλασσική ξύλινη οροφή με τη ζωγραφισμένη άμπελο συνυπάρχουν με τα γοτθικά στασίδια στους τοίχους. Στο αέτωμα της προσόψεως τέλος τοποθετήθηκαν δύο αξιόλογα νεοκλασσικά πήλινα ακρωτήρια. Το όλο αισθητικό αποτέλεσμα χαρακτηρίζεται αν μη τι άλλο από πρωτοτυπία.

Η στέγη δεν ακολουθεί την έντονη κλίση των ναών της βόρειας Ευρώπης. Δυστυχώς ο περιβάλλων χώρος του ιστορικού ναού είναι μεταμορφωμένος σε υπαίθριο πάρκινγκ

Μέσα από την τσιμεντένια ασχήμια του μετασεισμικού Πύργου υψώνονται τα πυργοειδή γοτθικά καμπαναριά της ιστορικής εκκλησίας

Gruss von Ryrgos Domenikakirche: στην καρτ ποστάλ με τα γοτθικά γράμματα εικονίζεται το εσωτερικό του ναού, όπου οι ρυθμοί της Τέχνης βρίσκονται σε ένα χαρούμενο ανακάτεμα. Η εικόνα είναι σε μεγάλο βαθμό απαράλλακτη, εκτός από την παρουσία καθισμάτων

Οι βασιλείς επισκέφθηκαν τον Πύργο δύο φορές. Είναι άγνωστο εάν το ηλιόλουστο τοπίο της πεδινής Ηλείας τους θύμισε τη μακρινή πατρίδα τους Βαυαρία, παραμένει όμως απολύτως βέβαιο ότι η πόλη του Πύργου περιλαμβάνει στα μνημεία της αυτή την ασυνήθιστη εκκλησία. Φαίνεται ότι η Αγία Κυριακή βρήκε μιμητές στη γύρω περιοχή καθώς τουλάχιστον δύο ακόμη εκκλησίες, στο Επιτάλιο (Αγουλινίτσα) και στα Λασταίικα, έχουν γοτθικά στοιχεία στην αρχιτεκτονική τους. 

Ο αρχικός ναός του πολιούχου Αγίου Χαραλάμπους ήταν δωρεά του προύχοντα του Πύργου Χαράλαμπου Βιλαέτη. Εδώ ερχόταν και προσευχόταν κατά την παραμονή του Στον Πύργο ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Ο Ιμπραήμ κατά την επιδρομή του τον γκρέμισε, αλλά η ευλάβεια των Πυργίων μετά την Απελευθέρωση τον ξαναέκτισε

Η ευλάβεια του Γέρου του Μοριά δεν φαίνεται να συγκινεί τους σύγχρονους γείτονες του Αγίου, που βρίσκουν στο προαύλιο της εκκλησίας χώρο να παρκάρουν τα αυτοκίνητά τους


Άλλο περίεργο με τη συγκεκριμένη εκκλησία είναι ότι κατά την αποπεράτωσή της τελικά δεν καθαγιάστηκε στο όνομα του Αγίου Χαραλάμπους, αλλά της Αγίας Κυριακής. Ο μικρός ναός του Αγίου βρίσκεται σε μικρή απόσταση και κατά την Επανάσταση είχε μεταβληθεί σε ερείπια. Κατά τη διάρκεια της ανεγέρσεως του νέου ναού όμως αναστηλώθηκε το παλιό εκκλησάκι του Αγίου, οπότε η πολυάριθμη παροικία των Δημητσανιτών και των λοιπών Γορτυνίων που είχαν εγκατασταθεί στον Πύργο επέβαλε την Αγία Κυριακή, πολιούχο της Δημητσάνας, στο νεόδμητο ναό. Έτσι ο μικρός Άγιος Χαράλαμπος έγινε παρεκκλήσι του ενοριακού ναού της Αγίας Κυριακής, που περιελάμβανε σχεδόν τη μισή πόλη και μεγάλη έκταση των περιχώρων της μέχρι τα κοντινά χωριά. Ως ανάμνηση της αρχικής προθέσεως να χτιστεί ο ναός επ' ονόματι του Αγίου Χαραλάμπους είναι το έθιμο του εορτασμού της μνήμης του Αγίου στην εκκλησία της Αγίας Κυριακής με τη μεταφορά της εικόνας του σε αυτήν, έθιμο που οι σώφρονες Πύργιοι ελπίζουν να μην καταργηθεί με την επιχειρούμενη ανέγερση ενός νέου τερατώδους ναού στα περίχωρα του Πύργου.
Από την ακατανόητη εμμονή της Μητροπόλεως Ηλείας και Ωλένης να χτιστεί νέος μεγάλος ναός του Αγίου Χαραλάμπους κινδύνεψε η Αγία Κυριακή με κατεδάφιση. Οι σεισμοί του Μαρτίου του 1993 προκάλεσαν σοβαρότατες ζημιές στην εκκλησία και δοκίμασαν σοβαρά τη στατική της επάρκεια. Η Μητρόπολη προσπάθησε να αδράξει την ευκαιρία και να κατεδαφίσει το σεισμόπληκτο ναό, προκειμένου στον ίδιο χώρο να ανεγερθεί ο νέος Άγιος Χαράλαμπος. Έτσι για αρκετά χρόνια ο τραυματισμένος ναός έστεκε γεμάτος ρωγμές στους τοίχους, περιμένοντας την οριστική τύχη του. Ευτυχώς το Υπουργείο Πολιτισμού έβαλε φρένο στα σχέδια της Μητροπόλεως και την υποχρέωσε να αποκαταστήσει τον ιστορικό ναό. Έτσι η Αγία Κυριακή απέκτησε πάλι την αρχική της λαμπρότητα και ο Πύργος την ιστορική παλαιά του εκκλησία.
 

Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012

Αχαρνών 61 και Φερών: ο πύργος Εμπειρίκου

Η κεντρική μορφή στο ανώτερο σημείο της κατοικίας είναι ανδρική, κρανοφόρος και στεφανωμένη με φύλλα δρυός

Έντονη διάσπαση των επιφανειών χαρακτηρίζει το κεντρικό διακοσμητικό θέμα του στηθαίου

Η λεοντοκεφαλή βρίσκεται επάνω από τη θύρα του κεντρικού εξώστη

Από παρόμοιες λεοντοκεφαλές ξεκινούν οι υδρορροές της πλάγια ςόψεως επί της οδού Φερών

Φρίζα στο στηθαίο με φυτικό διάκοσμο

Αμβλυγώνιο γοτθικό τόξο και συνδυασμός αχιβάδας με φύλλα δρυός στο παράθυρο του πρώτου ορόφου

Φουρούσια με ανάγλυφα φύλλα κισσού στηρίζουν τον κεντρικό εξώστη του δευτέρου ορόφου

Το φυτικό θέμα με τον κισσό εμφανίζεται και στα μικρά φουρούσια των πλαϊνών εξωστών. Τα κιγκλιδώματα συνδυάζουν εκλεκτικιστικά στοιχεία με το γοτθικό τριφύλλι στο κέντρο

Φρίζα με φυτικό θέμα κάτω από τον πλαϊνό εξώστη

Τα οξυκόρυφα γοτθικά τόξα του δευτέρου ορόφυ

Άποψη του δευτέρου ορόφου από την οδό Φερών

Κιγκλίδωμα του πρώτου ορόφου με τα ίδια διακοσμητικά στοιχεία

Άποψη του κεντρικού εξώστη από το πεζοδρόμιο της οδού Αχαρνών

Ο πύργος του Εμπειρίκου, ανάμεσα στις εργολαβικές πολυκατοικίες της οδού Αχαρνών
Η νεογοτθική οικία στη γωνία των οδών Αχαρνών και Φερών, γνωστή ως Πύργος του Εμπειρίκου, αποτελεί μία νεορομαντική φυγή της αρχιτεκτονικής των αρχών του 20ού αιώνα προς τον ευρωπαϊκό Μεσαίωνα και τον όψιμο εκλεκτικισμό. Τέτοια δείγματα υπήρξαν στις νεώτερες συνοικίες της πρωτεύουσας, όπως τα Πατήσια και εξέφρασαν την εξωστρέφεια της αστικής τάξης εκείνης της εποχής προς τον ευρωπαϊκό βορρά και την απομάκρυνσή της από το νεοκλασσικισμό. Μετά από πολλά χρόνια παρακμής η οικία ανακαινίσθηκε και στέγασε κατάστημα, το οποίο συνεπεία της κρίσεως δεν άντεξε για πολύ. Έτσι η οικία παραμένει προσωρινά κλειστή, προσδοκώντας καλύτερες ημέρες.