Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2011

Η πατρινιά γεροντο-κόρη

Είναι αρούκατη, ασχημομούρα, αλλοίθωρη, κακοχυμένη, κακοξυσμένη με συρματόβουρτσα και πανάκριβη. Αν δεν υπήρχε μόνο το τελευταίο, θα είχε πάρα πολλούς μνηστήρες 

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ξέρεις πόσοι από αυτούς που βλέπουν τώρα την φωτογραφία της γεροντοκόρης σου την ζαχαρώνουν και θα ήθελαν πολύ να την έχουν στην συλλογή τους?
Μρ.

Ο Συλλέκτης είπε...

Φαντάζομαι. Πιστεύω ότι το συγκεκριμένο κομμάτι είναι η Γεωργία Βασιλειάδου των ακροκεράμων.

Αλεξανδρος είπε...

Η ομορφια ειναι πραγμα υποκειμενικο, νομιζω οτι συμφωνουμε! Το ιδιο και η τιμη! Ο νοων, νοειτω... Τωρα, πιστευω πως οποιος δεν ξερει η δεν μπορει να καθαρισει ενα ακροκεραμο, καλυτερα να το αφηνει οπως το βρισκει!... Σαν επαγγελματιας συντηρητης, εχω να πω μετα παρρησιας, πως εαν δεν γνωριζουμε πως θα αποκαταστησουμε μια ζημια, δεν βαζουμε ποτε χερι! Ενα κακοσυντηρημενο αντικειμενο, ανεξαρτητα απο τις φθορες που μπορει να του προκαλεσουμε - πολλες φορες "ανεπιστρεπτει" - χανει και μεγαλο μερος απο την εμπορικη του αξια! Ετσι, αυτη η Κορη, γρατζουνισμενη και "πανακριβη", μαλλον θα μεινει στο...ραφι!

Ο Συλλέκτης είπε...

Απολύτως όπως τα λες. Η συρματόβουρτσα και η αμμοβολή δεν είναι για να καθαρίζεις ακροκέραμα! Νεράκι, λίγο ξυδάκι, ένα ξυλαράκι και ό,τι φύγει.

Αλεξανδρος είπε...

Χμμμ, καποιες φορες αρκετο ξυδακι, αλλα υστερα αφθονο ξεπλυμα με νερο... χιχιχι!