Το αέτωμα της προσόψεως με το σιδερένιο σταυρό |
Το γωνιακό ακρωτήριο έχει αφαιρεθεί ακέραιο |
Άλλο σπασμένο ακρωτήριο του πλαϊνού αετώματος |
Κεραμικά κυμάτια του γείσου που παραμένουν στη θέση τους |
Εσωτερικό του ναού. Είναι αξιοπερίεργο πως αν και εγκαταλελειμμένος λόγω ζημιών από το σεισμό του 1999, παραμένει ανοικτός |
Χρωματιστά γυαλιά, όπως συνηθίζονταν στα τέλη του δεκάτου ενάτου αιώνα, στα παράθυρα. Οι ρωγμές είναι εμφανείς, δεκατρία χρόνια μετά το σεισμό της Πάρνηθας |
Η εικόνα του Αγίου Μελετίου επισκόπου Αντιοχείας |
Δάπεδο του ναού από χρωματιστά πλακίδια του Τσίλλερ |
Ο μόνος που φαίνεται να ξεχνάει ότι ο ναός είναι ιερός, είναι η Ιερά μας Αρχιεπισκοπή. Εδώ όμως είναι εγκαταλελειμμένοι ακόμη οι ναοί του κέντρου, με τον Άγιο Μελέτη θα ασχοληθούν; |
Η συνοικία των Σεπολίων, στην άκρη της πόλης και αρκετά κοντά στον Κηφισσό, θύμιζε περισσότερο χωριό. Αυτό ισχύει και για την εκκλησία της |
Απέναντι από την παλιά, η νέα εκκλησία του Αγίου Μελετίου. Χωρίς περισσότερα σχόλια... |
5 σχόλια:
Να αφήσω λίγα ιστορικά στοιχεία για τον Άγιο Μελέτη. Ο Άγιος Μελέτης, "ο παλιός" όπως λένες οι κάτοικοι, αυτός που σήμερα επισκευάζεται, χτίστηκε στο τέλος του 19ου αιώνα, το 1872 αν θυμάμαι καλά, για να καλυφθούν οι θρησκευτικές ανάγκες των αναπτυσσόμενων Σεπολίων.
Στη θέση του υπήρχε παλιότερο ξωκλήσι, χτισμένο τον 15ο-16ο αιώνα, μετόχι της ομώνυμης μονής του Κιθαιρώνα, το οποίο κατεδαφίστηκε για να χτιστεί η νεότερη εκκλησία. Το σημείο κατά την Τουρκοκρατία ήταν νευραλγικό, αφού ήταν στην αρχή του "Δρόμου της Χασιάς".
Όταν στα τέλη της δεκαετίας του 1980 άρχισε να χτίζεται το τέρας της τελευταίας φωτογραφίας, ΕΥΤΥΧΩΣ άφησαν τον Άγιο Μελέτη τον Παλιό ανέπαφο.
Λέω ευτυχώς, γιατί πολλές εκκλησίες στην ευρύτερη περιοχή των Σεπολίων-Κολωνού-Κολοκυνθούς κατεδαφίστηκαν αφειδώς για να χτιστούν μεγαλύτερες, αμφιβόλου αισθητικής, στα πρόσφατα χρόνια.
Τα παραδείγματα είναι πολλά, αλλά το χαρακτηριστικότερο είναι ο Εσταυρωμένος της Κολοκυνθούς. Ο παλιός, μεταβυζαντινός μονόχωρος ναός κατεδαφίστηκε το 1922, τον διαδέχτηκε άλλος, ο οποίος κατεδαφίστηκε ξανά (!) το 1995 για να δώσει τη θέση του στον σημερινό Εσταυρωμένο, ένα πραγματικό μνημείο κακογουστιάς, εργολαβίας και ασέβειας. Βρίσκεται στη συμβολή των οδών Λένορμαν και Ιφιγενείας, λίγο κάτω από το Καπνεργοστάσιο, κι αξίζει μια επίσκεψη, γιατί προσωπικά δεν έχω δει ασχημότερη εκκλησία στη ζωμή μου.
Ευχαριστώ πολύ για τις πληροφορίες.
Εις ό,τι αφορά την ασχήμια των μοντέρνων εκκλησιών, είναι να απορεί κανείς. Εγώ πολύ απλά δεν κάνω το σταυρό μου έξω από τέτοιες εκκλησίες. Δυστυχώς το κύμα του μπετονένιου μοντερνισμού έχει σαρώσει και τη ναοδομία της επαρχίας.
Σε αυτή την εκκλησία βαπτίστικα το 1971. Η εκκλησία έπαθε μεγάλες ζημιές απο τον σεισμό του 1999 στην Αθήνα και έκτοτε εγκαταλείφθηκε μιας και ο ναός είναι μικρός για τόσο κόσμο πυ πηγαίνει. Επισκευάζεται όμως.
Αμφιβάλλω εάν επισκευάζεται. Νομίζω ότι μπήκαν κάποτε οι λινάτσες και έκτοτε έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη του, όπως όλες οι εκκλησίες που χτύπησε ο σεισμός του 1999. Βλέπεις ότι τώρα γίνονται εργασίες στη Μητρόπολη και στον Άγιο Κωνσταντίνο της Ομόνοιας.
Όταν χτηστικε ήταν ξωκλήσι
Δημοσίευση σχολίου