Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

Σου λένε Πάτρα - Πειραιά, που είν' όλο φουγάρα

Συχνότατα τα πειραιώτικα ακροκέραμα είναι καλυμμένα από μία μαύρη πατίνα, που προσθέτει επιπλέον γοητεία στη λαϊκότροπη μορφή τους. Αυτό οφείλεται στην κάπνα των εργοστασίων η οποία, βοηθούμενη από την υγρασία, κόλλησε επάνω στην πήλινη επιφάνεια, αφήνοντας ανεξίτηλα ίχνη της μουντζούρας του αλλοτινού βιομηχανικού Πειραιά 

4 σχόλια:

Αλεξανδρος είπε...

Εκτος απο αυτες τις "ατμοσφαιρικες" συνθηκες, ο χρωματισμος μπορει ισως και να οφειλεται σε καποιο βαθμο, απο το καμινι κατα την εψηση. Πολλες φορες βλεπουμε αυτην την πατινα "κατα τοπους" και οχι καθολικα. Αυτο συνηγορει και σε αυτην την αποψη.

Ο Συλλέκτης είπε...

Σωστό.
Μία μόνο παρατήρηση γλωσσολογικού περιεχομένου:
έψησις (από το ρήμα έψω) είναι το βράσιμο σε νερό, εξ ού και το αφέψημα. Στην περίπτωση των κεραμικών, όπως και στα κρέατα, η σωστή λέξη είναι η όπτησις (από το ρήμα οπτάω - οπτώ), το ψήσιμο στα κάρβουνα. Γι' αυτό οι Κρητικοί λένε το ψητό κρέας οφτό.
Δυστυχώς, εκτός από το νεοκλασσικισμό και τα ακροκέραμα, στη σύγχρονη Ελλάδα έχει πάρει και έχει σηκώσει και τη γλώσσα.

Αλεξανδρος είπε...

Exεις δικιο για την παρατηρηση! Δικο μου λαθος! Αν και γνωριζα τον ορθο ορο...!

Αλεξανδρος είπε...

Αυτη η πατινα, αναδεικνυει την αναγλυφη επιφανεια κατα τροπο μοναδικο! Προσωπικα, αυτη η "καρβουνιλα" μου αρεσει πολυ, παρ' ολο που ειναι ξενο σωμα και εχει εμποτισει τον πηλο. Απο καθαρα επιστημονικη αποψη, (συντηρηση εργων τεχνης) δεν θα επρεπε να παραμεινει, διοτι καθε ξενο σωμα, προκαλει αλλοιωσεις. Εν τουτοις, ανακαλω στη μνημη σου ενα κομματι απο μια συλλογη, το οποιο ειναι σαν ζωγραφιστο! Η πατινα αυτη, εχει προσδωσει "βαθος", "ογκο" και προβαλλει σε υπερθετικο βαθμο την πλαστικοτητα, ενος ουτως η αλλως εξαιρετικης ποιοτητος ακροκεραμου.