Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2011

Η ενοχλητική πατίνα του χρόνου


«Εάν τα κεράμινα ταύτα έργα προσηκόντως αλειφθώσι, μόλις διακρίνονται από των μαρμαρίνων», σημειώνει στο διαφημιστικό φυλλάδιο «Δείγματα Κεραμοπλαστικής υπό Δημητρίου Σαρρή» ο Ερνέστος Τσίλλερ, προτείνοντας το ασβέστωμα του εξωτερικού κεραμοπλαστικού διακόσμου των οικοδομών.
Δεν είχε υπολογίσει όμως ο Σάξωνας αρχιτέκτων ότι οι Νεοέλληνες θα εξελάμβαναν ως «προσήκουσαν άλειψιν» το πασάλλειμμα των πήλινων επιφανειών με τη βοήθεια ταβανόβουρτσας και με παχύ, κακοδιαλυμένο ασβέστη και την εξαφάνιση μετά σύντομο διάστημα, κάτω από παχύ στρώμα υλικού, όλου του αναγλύφου. Δεν γνώριζε ότι η ελληνική «μισή αρχοντιά» προέβλεπε το ασβέστωμα τουλάχιστον κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα, θάβοντας κάτω από συνεχώς προστιθέμενα στρώματα ασβέστη τα έργα που αυτός σχεδίασε και οι κεραμοπλάστες έχτισαν με τα χέρια τους.
Αν σε αυτά προστεθεί η επίδραση της βροχής, της σκόνης και της αθηναϊκής αιθαλομίχλης, το αποτέλεσμα είναι αυτό που φαίνεται στη φωτογραφία. Μερικές φορές τα στρώματα ασβέστη και ανθρακικών αλάτων ασβεστίου είναι τόσο σκληρά, που μόνο με κομπρεσέρ μπορούν να φύγουν. Τίθεται τότε το ερώτημα στον άτυχο συλλέκτη που με απόγνωση κοιτάζει το μπαζωμένο ακροκέραμό του: και τώρα τι κάνουμε;

6 σχόλια:

Αλεξανδρος είπε...

Εκεινη την εποχη, δεν εδιναν τη σημασια που εμεις δινουμε στα ακροκεραμα. Ισως γιατι αυτα δεν αποτελουσαν "συλλεκτικο μερακι" αλλα καθαρο στοιχειο οικοδομικης. Και δωστου με τη βουρτσα... Ουτως η αλλως, απο τετοιο υψος, δεν διακρινονται οι λεπτομερειες, για τις οποιες ενδιαφερομαστε σημερα! Τωρα τι κανουμε? Μμμμ, το σταυρο μας, καλυτερα, ωστε το νεο μας αποκτημα, να "ξεμπαζωθει" αναιμακτα...

Ο Συλλέκτης είπε...

Κι όμως, για πολλούς ήταν μεράκι να βρουν ένα ξεχωριστό σχέδιο για να βάλουν στη σκεπή τους.
Βλέπεις ότι στα δημόσια κτήρια δεν τα ασβέστωναν κάθε λίγο και λιγάκι.
Όσο για τώρα, καλύτερα να απαγορέψουμε στις μανάδες ή τις γυναίκες μας την είσοδο στο χώρο εργασίας. Παραμονεύουν εγκεφαλικά!

Αλεξανδρος είπε...

Ευτυχως, δεν εχω τετοια προβληματα ακομα!... Το μονο προβλημα ειναι το χειμωνα, που μετα απο "οικοδομικη" εργασια, θελω... φτυαρι για να μαζεψω τα μπαζα απο το σπιτι! Το καλοκαιρι, ευτυχως, βγαινω στον κηπο!...

Ο Συλλέκτης είπε...

Η δουλειά κάνει τους άντρες. Το γιαπί, το πηλοφόρι, το μυστρί.

Αλεξανδρος είπε...

Λοιπον, το χειροτερο πραγμα που μπορει να τυχει, δεν ειναι οι στρωσεις του υλικου στην επιφανεια... Ειναι μαλλον, η διαβρωση του ιδιου του πηλου! Ειτε δεν ειναι καλης ποιοτητος, ειτε δεν εχει γινει σωστη αποξηρανση και οπτηση, ειτε επεδρασαν καταλυτικα ατμοσφαιρικοι παραγοντες, ειτε το πιθανοτερο, συνδυασμος ολων των ανωτερω!
Επισεις, αλλο κακο ειναι, να βγαλεις τις προσθηκες με επιτυχια, και να βρεθεις μπροστα σε.. τρυπα! Απο βολιδα, απο σφεντονα, απο..κεραυνο, δεν μας αφορα! Η τρυπα, ειναι δυστυχως τρυπα....

Ο Συλλέκτης είπε...

Έχω την εντύπωση ότι αυτά που περιγράφεις συμβαίνουν συχνότερα στα χαλκιδαίικα ακροκέραμα. Δεν ξέρω τι απ' όλα φταίει, αλλά αρνήθηκα να αγοράσω κάποια χαλκιδαίικα ακροκέραμα, επειδή τρίβονταν. Αν βουτήξεις στο νερό ένα τέτοιο κομμάτι, θα σου λιώσει και δεν θα μείνει τίποτε.
Αντιθέτως, δεν έχω δει ποτέ λιωμένο πατρινό κομμάτι.