Η Αγία Μαύρα της Ζακύνθου

Το πυργοειδές κωδωνοστάσιο της Αγίας Μαύρας ξεχωρίζει στη γύρω περιοχή. Διακρίνονται τα ακροκέραμα στο γείσο της στέγης

Μετά τον όλεθρο που προκάλεσε ο σεισμός και η πυρκαγιά του Αυγούστου 1953 στη Ζάκυνθο, ελάχιστα σώθηκαν να θυμίζουν την αρχοντιά και τον πνευματικό πλούτο του νησιού. Μεταξύ αυτών, πραγματική κιβωτός του ζακυνθινού πολιτισμού, αποτελούσε ο περικαλλής ναός των Αγίων Τιμοθέου και Μαύρας στο χωριό Μαχαιράδο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο όρος «περικαλλής» είναι κυριολεκτικός και όχι αυθαίρετος, όπως στην περίπτωση πολλών μπετονένιων εκκλησιών που χτίστηκαν στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες.

Το πλούσιο εσωτερικό του ναού με το επίχρυσο ξυλόγλυπτο τέμπλο και τη ζωγραφισμένη ουρανία.

Δυστυχώς για την Αγία Μαύρα η καμπάνα της συμφοράς σήμανε την 8^η Δεκεμβρίου 2005, όταν από άγνωστη αιτία ολόκληρος ο ναός τυλίχθηκε στις φλόγες. Από τη συμφορά ελάχιστα κειμήλια σώθηκαν. Μεταξύ τους δυστυχώς δεν συγκαταλέγεται η εικόνα της Αγίας Μαύρας, μία από τις παλαιότερες εικόνες του ελλαδικού χώρου.

Πολυέλαιος και καντήλες, όλα ασημένια. Δεν γλύτωσε τίποτε από τη φωτιά

Σήμερα, έξι χρόνια μετά, ο ναός έχει αποκατασταθεί μερικώς και λειτουργεί, αλλά απογυμνωμένος από τα έργα τέχνης που τον κοσμούσαν. Γίνονται προσπάθειες να αποκατασταθεί σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο βαθμό το πλούσιο εσωτερικό του, αλλά αυτό απαιτεί χρόνο, χρήμα και άξιους καλλιτέχνες.

Το ξημέρωμα της επόμενης ημέρας ήταν αποκαρδιωτικό. Τα ακροκέραμα έστεκαν στη θέση τους, όμως ο ναός είχε καταστραφεί ολοσχερώς

Το τέμπλο του ναού σήμερα. Ίσως σε μερικά χρόνια να θυμίζει τα παλιά μεγαλεία.

Μεταξύ των αξιόλογων αρχιτεκτονικών στοιχείων της Αγίας Μαύρας είναι τα ακροκέραμά της, μικρού σχετικά μεγέθους και ιδιαιτέρου σχεδίου. Χαρακτηριστική είναι η παρεμβολή μεταξύ τους, ανά τέσσερα ή πέντε, ακροκεράμων με ανδρικό προσωπείο.
Ευχή και ελπίδα όλων είναι να μην καθυστερήσει πολύ η κατά το δυνατόν πληρέστερη αποκατάσταση του σημαντικού αυτού μνημείου.