Τήνος, το νησί των μαρμαράδων

Εκτός από το άνθος, το φουρούσι δεν έχει ανάγλυφο διάκοσμο. Αξιόλογο στοιχείο είναι η τεταρτοκυκλική απόληξη του εξώστη. Το ίδιο σχέδιο συναντάται στην Ερμούπολη της Σύρου. Έχει εντοπισθεί και σε μία οικία της Αθήνας

Ασυνήθιστο είναι και το κιγκλίδωμα, προφανώς έργο τοπικών σιδεράδων

Η Χώρα της Τήνου, λόγω των επαγγελμάτων που συνδέονται με το προσκύνημα της Παναγίας, συγκέντρωσε εδώ και δεκαετίες τον περισσότερο πληθυσμό του νησιού. Αποτέλεσμα είναι η διάσωση των χωριών της, αλλά και η νεοελληνικού - εργολαβικού  τύπου ανοικοδόμηση του οικισμού με άφθονο τσιμέντο, καθώς και η οριστική απώλεια της παλαιότητας και της γραφικότητάς του. Εξαίρεση αποτελεί το προσκύνημα της Ευαγγελίστριας και δυο - τρία σπίτια όπως το εικονιζόμενο, στα αριστερά ανεβαίνοντας την οδό Μεγαλόχαρης. Στο σημείο υπάρχει μία μικρή διαπλάτυνση του δρόμου σαν πλατεία, ίσα για να χωράει η μαρμάρινη κρήνη. Χρόνια εγκαταλελειμμένο, το σπίτι ανακαινίστηκε από το Δήμο και χρησιμοποιείται για τη στέγαση υπηρεσιών του. Πάλι καλά!

Χαρακτηριστικό της προσόψεως του κτηρίου είναι το αέτωμα, που συνηθίζεται στα νησιά του Αρχιπελάγους. Η εμφανής πέτρα των ψευδοπαραστάδων θυμίζει τις πέτρινες προσόψεις πολλών νεοκλασσικών της Ερμουπόλεως της Σύρου

Η μαρμάρινη κρήνη παραπέμπει αισθητικά στην εποχή της Τουρκοκρατίας

Τα ανάγλυφα εχουν φυτική θεματολογία σε συμμετιρκή διάταξη

Προτομή αξιωματικού στην είσοδο της οικίας

Λεπτομέρεια από τη δεύτερη σωζόμενη οικία της Χώρας της Τήνου

Ο εξώστης με τα ίδια λιτά φουρούσια και παρόμοια τεταρτοκυκλική απόληξη στα πλάγια. Ενδιαφέρουσες οι σιδερένιες δοκοί που υποστηρίζουν τη λεπτή μαρμάρινη πλάκα του εξώστη

Ο εξώστης είναι το μόνο διακοσμητικό στοιχείο της προσόψεως αυτής της οικίας

Ένας δεύτερος, εξ ολοκλήρου σιδερένιος εξώστης βρίσκεται στο ύψος του αετώμαατος, που προφανώς είναι ένα είδος σοφίτας

Το γνωστότερο προσκύνημα στην Τήνο είναι αυτό του Δεκαπενταύγουστου. Τότε όμως έχει πολλή κίνηση και είναι αδύνατη η περιήγηση στη Χώρα. Είναι επομένως καλύτερη επιλογή η 23η Ιουλίου, ημέρα κατά την οποία τιμάται η τρίτη εμφάνιση της Παναγίας στη μοναχή Πελαγία το έτος 1822, η οποία οδήγησε στην ανακάλυψη της θαυματουρού εικόνας της Ευαγγελιστρίας. Την ημέρα αυτή το νησί εορτάζει, αλλά το πλήθος των προσκυνητών είναι σαφώς μικρότερο. Μετά την εκπλήρωση του τάματος αρχίζει η περιήγηση στη μάλλον άσχημη Χώρα και στο πανέμορφο υπόλοιπο νησί. Μέσα από αυτή την περιπλάνηση ανακαλύπτονται τα έργα των μαρμαροτεχνιτών του δεκάτου ενάτου και του εικοστού αιώνα, που έδωσαν στο νησί των Κυκλάδων την προσωνυμία «νησί των μαρμαράδων». Λίγα δείγματα σώζονται πλέον στη Χώρα, αλλά ενδεικτικά της τέχνης που ξεκίνησε από εδώ και εξαπλώθηκε από την Πελοπόννησο μέχρι τη Μικρά Ασία και που φθάνει χρονικά μέχρι την αναστήλωση των μνημείων της Ακροπόλεως από τους άξιους Τηνιακούς πελεκάνους. 

Ευχαριστώ τον Ακροκέραμο για την παραχώρηση των φωτογραφιών.