Η Κόρη του Πύργου



Ο φίλος Μάριος μου έγραψε σε σχόλιο προηγούμενης αναρτήσεως για την «Παξού», το «ορφανό» και την «καλόγρια», ονομασίες που έδωσε με τη συλλεκτική του παρέα σε συγκεκριμένα ακροκέραμα. Θα του αφιερώσω μία φωτογραφία της «κόρης του Πύργου», ενός από τα πιο ωραία ακροκέραμα, που μου το καθιστά πιο συμπαθές και επιθυμητό η καταγωγή μου από την ταλαιπωρημένη πρωτεύουσα της Ηλείας.

Στην πραγματικότητα πρόκειται για μία καλόγρια μετρίου μάλιστα μεγέθους, στην οποίαν ο πελάτης ή ο παραγγελιοδότης είχε την έμπνευση να προσθέσει μία γυναικεία μορφή. Αυτό το στοιχείο, σύνηθες κατά τα άλλα στη δυτική Ελλάδα, έκανε το συγκεκριμένο ακροκέραμο ξεχωριστό τόσο για την οικία στην οποία τοποθετήθηκε, ως δείγμα της καλαισθησίας του αστού ιδιοκτήτη του, όσο και για τους μεταγενέστερους συλλέκτες που το ενέταξαν στη συλλογή τους.

Αξιοπρόσεκτη είναι και η γωνία της κόρης του Πύργου. Για τη δημιουργία της δεν χρησιμοποιήθηκε όπως θα αναμενόταν μήτρα καλόγριας, αλλά η μήτρα του ανθεμίου που στο κέντρο του, μεταξύ των ελίκων, έχει ένα μικρό σχέδιο που μοιάζει με δεμάτι ξύλων ή σταχυών. Λόγω της χρήσεως διαφορετικού τύπου μήτρας η γωνία, αντίθετα από το μετωπιαίο, έχει στις πλευρές της άνθη με έξι πέταλα, όμοια με αυτά που είχε σχεδιάσει ο Ερνέστος Τσίλλερ. Ήταν άραγε το σχέδιο της κόρης του Πύργου έμπνευση του μεγάλου Σάξωνα αρχιτέκτονα, του οποίου έργα ευτύχησε να έχει και η πόλη του Πύργου;