Ο γελαστός Ερμής με τα άνθη

Ερμήδες που γελούν επάνω σε αθηναϊκή σκεπή. Το άσπρο φόντο πίσω τους οφείλεται στη μεσοτοιχία μιας πολυκατοικίας

Στα παλιά λαϊκά σπίτια μπορούσε να δει κανείς κάδρα με παραστάσεις πλαισιωμένες από άνθη και κορδέλλες και χρωματισμένες με ζωντανά χρώματα. Κάποια από τα θέματά τους ήταν η «Ο χορός των Μουσών», «Η Πρωία», «Η Μούσα στ’ ακρογιάλι», «Ο Μάης». Αυτό το τελευταίο απεικόνιζε ένα μικρό παιδί με φουσκωμένα μαγουλάκια, πλαισιωμένο από ρόδα και άλλα άνθη. 

«Η Πρωία», παλαιά λαϊκή υδατογραφία σε νοικοκυρόσπιτο χωριού του Πύργου Ηλείας

Είχα δει κάποτε το κάδρο με το «Μάη» σε ένα σπίτι παρατημένο από τους ιδιοκτήτες του στο έλεος του Θεού και των διαρρηκτών. Ντράπηκα να το ζητήσω, γνωρίζοντας την καχυποψία τους απέναντι σε ο,τιδήποτε ενδιέφερε τους «Αθηναίους» με συλλεκτικά ενδιαφέροντα. Μετά από καιρό που ξαναπέρασα από αυτό το σπίτι, μου τράβηξε την προσοχή ένας σωρός με αποκαΐδια. Ανάμεσά τους ξεχώρισα κομμάτια από την κορνίζα του «Μάη». Η χάρτινη ζωγραφιά είχε γίνει στάκτη…

Λίγο πιο πέρα από τη μουντή μεσοτοιχία, το γαλάζιο του αθηναϊκού ουρανού ως τέλειο φόντο στο γελαστό Ερμή με τα μαγουλάκια

Το Μάη της παιδικής μου απογοήτευσης αναγνώρισα σε αυτό το ακροκέραμο αθηναϊκού Ερμή.  Με μια πρώτη ματιά δείχνει σαν άλλος ένας κακοφτιαγμένος λαϊκότροπος Ερμής της σειράς, με πρόσωπο που απέχει από το κλασσικό κάλλος του αρχαίου θεού. Ωστόσο το συγκεκριμένο κομμάτι είναι ένα από τα καλύτερα καλούπια, θα έλεγε κανείς πως είναι πορτραίτο ενός υπαρκτού παιδιού που είχε στο νου του ο γλύπτης, παρά ο Αρκάς θεός. Σε αυτό αποδίδονται με ακρίβεια τα ανατομικά χαρακτηριστικά ενός νηπίου, τα μαλλιά που πέφτουν ανέμελα στο μέτωπο, τα φουσκωμένα μαγουλάκια, τα χείλη και μια ιδέα γλώσσας ανάμεσά τους σαν να μας κοροϊδεύει, καθώς και οι κόρες των ματιών. Οι πτέρυγες στον πέτασο είναι από τις καλύτερες σε ακροκέραμο με θέμα τον Ερμή, πολύ καλύτερες από πολλά μεγαλύτερα και καλύτερης γλυπτικής αξίας ακροκέραμα. Το ιδιαίτερο δε χαρακτηριστικό του συγκεκριμένου ακροκεράμου είναι ότι στη θέση των κηρυκείων, αντί για το άνθος λωτού, υπάρχουν μπουμπούκια. Συγκεκριμένα στο δεξιό άνθος διακρίνονται καθαρά ο κάλυκας με τα σέπαλα και τα αναδιπλωμένα πέταλα του μπουμπουκιού, ενώ στο αριστερό μετά τα σέπαλα υπάρχει το γνωστό μπακλαβαδωτό σκάλισμα που υπάρχει και σε πολλούς λωτούς.

Παράταιρος Ερμής από την ίδια αθηναϊκή σκεπή. Σε σχέση με το χαμογελαστό και στρουμπουλό αδερφάκι του, αυτός εδώ, με τις σακκούλες κάτω από τα μάτια, έχει τα χάλια του

Θεωρώ το συγκεκριμένο Ερμή ως το ακροκεραμικό ανάλογο του ζωγραφιστού «Μάη» και ως ένα από τα πλέον ευχάριστα και συμπαθητικά κομμάτια Ερμή της αθηναϊκής κεραμουργίας. Καλή Πρωτομαγιά!