Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012

Ο μακεδονικός τάφος των Ανθεμίων

Η εντυπωσιακά διατηρημένη πρόσοψη του τάφου

Το κεντρικό ακρωτήριο επάνω από το αέτωμα με τον πλούσιο ζωγραφικό διάκοσμο

Το δεξιό ακρωτήριο

Το άνω τμήμα της προσόψεως του μνημείου με τα άριστα διατηρημένα χρώματα

Άλλη άποψη του αετώματος

Το υπέρθυρο

Στο αέτωμα απεικονίζεται ανακεκλιμένο το ζεύγος των νεκρών του τάφου. Η γυναίκα δεξιά στοχάζεται τις χαρές του παρελθόντος βίου

Λεπτομέρεια ανθεμίου από το φυτικό ζωγραφικό διάκοσμο

Σχηματοποιημένος εν είδει ανθεμίων ζωγραφικός διάκοσμος

Ο τάφος όπως φαίνεται από το σύγχρονο διάδρομο 

Η σύγχρονη πρόσβαση στο αρχαίο μνημείο
Στα περίχωρα του Κοπανού Ημαθίας, στην περιοχή της αρχαίας Μίεζας, όπου ο νεαρός Αλέξανδρος μαθήτευσε κοντά στον Αριστοτέλη, η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στην επιφάνεια μετά από είκοσι τρεις αιώνες έναν εντυπωσιακό τάφο με πλούσιο και άριστα διατηρημένο ζωγραφικό και γλυπτικό διάκοσμο.
Ο διθάλαμος μακεδονικός τάφος των Ανθεμίων, όπως ονομάστηκε συμβατικά λόγω της κυριαρχίας των ανθεμίων στο ζωγραφικό διάκοσμο, έχει ναόσχημη πρόσοψη ιωνικού ρυθμού, αέτωμα και εντυπωσιακά ανθεμωτά ακρωτήρια. Στο αέτωμα υπάρχει ζωγραφιστή παράσταση του νεκρού και της γυναίκας του, ενώ η οροφή του προθαλάμου κοσμείται με πολύχρωμα λουλούδια ζωγραφισμένα σε γαλάζιο φόντο. Οι ζωγραφικές παραστάσεις είναι σε εξαιρετική κατάσταση και τα χρώματα διατηρούν σχεδόν όλη την αρχική τους λαμπρότητα, κάνοντας το μνημείο μοναδικό.

2 σχόλια:

Αλεξανδρος είπε...

Δεν ειναι απλα πανεμορφο. Ειναι και ιδιοφυες! Αρχιτεκτονικα, ο ναος, ειναι η μοναδικη συνθεση που σχετιζεται με το πνευματικο επιπεδο. Οι κιονες "σπωχνουν" το συνολο στην ουρανια σφαιρα. Τα τρια βασικα χρωματα, κοκκινο κιτρινο, μπλε ερεθιζουν την αρμονια σε επιπεδο συνειδησης... Και το συγκεκριμενο οικοδομημα ειναι απλως ενας ταφος...

Ο Συλλέκτης είπε...

Ο τάφος, "τόπος" ή "σήμα" για τους αρχαίους, ήταν πολύ σημαντική υπόθεση. Ας θυμηθούμε την Αντιγόνη, που έχασε τη ζωή της επειδή έριξε μια χούφτα χώμα επάνω στο νεκρό αδελφό της, προκειμένου να έχει και αυτός τον αρμόζοντα τάφο. Ή τον τάφο του Αχιλλέως στην Τρωάδα, που υπήρχε ακόμη όταν πέρασε από εκεί ο Αλέξανδρος. Ή το Δημόσιον Σήμα των Αθηνών, ή τον Τύμβο του Μαραθώνος.
Μνήματα, επιτύμβια γλυπτά, κτερίσματα, τροφές συνοδοί του νεκρού, χθόνιες προσφορές, είναι συνήθειες που μας εισάγουν στη γνωστή από τον καθ' ημάς Χριστιανισμό έννοια της μετά θάνατον ζωής.
Η ποιότητα ενός ταφικού κτίσματος που επρόκειτο να ταφεί στη γη για πάντα επιβεβαιώνει την πεποίθηση των αρχαίων περί της υπάρξεως της μετά θάνατον ζωής και αποτελεί για εμάς αληθινό δώρο, καθώς αποκαλύπτουμε από τη γη τόσο σημαντικά αντικείμενα.
Εάν μάλιστα ισχύει η άποψη του αειμνήστου Μανώλη Ανδρόνικου ότι η ελληνική γη έχει πολλά ακόμη να μας αποκαλύψει, τότε μπορούμε να αναμένουμε και άλλες εκπλήξεις.