Πήλινη Αθηνά αγναντεύει την πόλη της από το Λυκαβηττό |
Πηλοτεχνήματα, ρόπτρα, φουρούσια και ό,τι άλλο ομόρφαινε τις κατοικίες των ανθρώπων. Κυρίως όμως ακροκέραμα.
Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012
Facebook: Η Αθήνα Μέσα στο Χρόνο
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Δυο Θεοί διεκδικήσαν την προστασία της πόλεως των Αθηνών... Οι Αθηναίοι, επέλεξαν τα δώρα της Αθηνάς από εκείνα του Ποσειδώνα και έτσι της ανέθεσαν την προστασία της πόλεως των. Αυτά λέει ο μύθος, η μάλλον η αρχαία ιστορία.
Δυο είναι τα συμπεράσματα τα οποία απορρέουν. Η ηλικία της πόλεως και η σπουδαιότης αυτής!
Ιστορικά στοιχεία αναφέρονται από το Σόλωνα και τον Πλάτωνα, οι οποίοι άκουσαν τους Αιγυπτίους ιερείς... Στοιχεία που μας ταξιδεύουν στην προκατακλυσμιαία εποχή. Οι Αθηναίοι κατενίκησαν τους Ατλάντιους σε ναυμαχία και έσωσαν την πόλη τους... Έπειτα, περίοδοι παρακμής εναλλάσσονταν με περιόδους ακμής, μα πάντοτε το πολιτισμικό στοιχείο ήταν πάντοτε εμφανές και καταγεγραμμένο από τις πηγές. Η αρχαιολογία, αποκάλυψε εμφανώς, στοιχειά της μετακατακλυσμιαίας εποχής των Αθηνών. Από τη λεγόμενη Μυκηναϊκή περίοδο έως και την περίοδο της τουρκοκρατίας.
Όλα αυτά κατατάσσουν την Αθήνα, ως μια από τις αρχαιότερες πόλεις του κόσμου μα σίγουρα και την σημαντικότερη!
Κάτι τέτοιες σκέψεις με κατακλύζουν όταν περπατώ στις παρυφές της Ακροπόλεως, στην Πλακά, στην αρχαία Αγορά. Χώμα και πέτρες πανάρχαιες που αγάπησαν και φιλονίκησαν για αυτά και οι θεοί.
Ήταν πολύ φυσικό - καλώς η κακώς - να επιλεχθεί η Αθήνα ως η νέα πρωτεύουσα του νεοελληνικού κράτους. Άνθρωποι μορφωμένοι, αγνοί ιδεολόγοι και καλλιτέχνες στην ψυχή, το πνεύμα και τα έργα, θέλησαν να προσδώσουν για ακόμη μια φορά, και ίσως την τελευταία, τη χαμένη αίγλη η οποία καταχώθηκε έπειτα από αιώνες βυζαντινής και οθωμανικής καταπατήσεως.
Μα...έπεσαν σε ανθρώπους, απογόνους αυτών που πρόδωσαν στις Θερμοπύλες, που δεν έβλεπαν πέρα από το δάκτυλο τους στη Σαλαμίνα, που τη ρήμαξαν στον Πελοποννησιακό πόλεμο και εν τέλει θανάτωσαν τον ημίθεο Σωκράτη...
Τα άνομα συμφέροντα εκείνων των λίγων, που όπως φαίνεται είναι παντοδύναμα, και κυριαρχούν έως και σήμερα, μετέτρεψαν μια τέτοια Πόλη, στο σύγχρονο σκουπιδότοπο αρχών, αξιών, ανθρώπων... Δυστυχώς, δεν έγινε και δεν γίνεται αντιληπτό, πως ο Δήμος Αθηναίων δεν είναι το "τσιφλίκι" η χωματερή κανενός! Κανενός προδότη δημοσίου ανδρός η κανενός εκφυλισμένου μισέλληνα καλλιτέχνη!
Όλοι εμείς οι άνθρωποι που ζούμε εδώ, και πατάμε αυτά τα χώματα, δεν είμαστε αιώνιοι... Κάποια στιγμή θα φύγουμε, αφήνοντας τη σκυτάλη σε άλλους με την προτροπή να γίνουν καλύτεροι από εμάς. Μα τώρα δεν έχουμε να αφήσουμε τίποτα! Μόνο ασχήμια και καταστροφή! Η προτροπή, θα μπορούσε να είναι να ξαναδώσουν τη χαμένη αίγλη στην Πόλη του Δήμου των Αθηναίων. Αυτό κρίνεται επιτακτικό, προς χάριν της Ιστορίας και της Αρχαιολογίας της πόλεως. Οι Κλεάνθης, Σάουμπερτ, Χάνσεν, Τσίλλερ, Καυταντζόγλου, Μεταξάς και τόσοι άλλοι, μας έδειξαν το δρόμο προς το ωραίο και μας έμαθαν τη δουλειά. Μπορώ ακόμα να εκθέσω τη γνώμη μου για το πως θα μπορούσε κάτι τέτοιο να γίνει, και μέσω του παρόντος, αλλά αυτό μπορεί να γίνει σε δεύτερο χρόνο.
Η Αθηνά, αγναντεύει την πόλη της το 19ο αι. από το Λυκαβηττό, σε αυτή τη ρομαντική φωτογραφία... Σήμερα, δεν υπάρχει εκεί για να δει τι έχει απογίνει αυτή η πόλη την οποία διεκδίκησε και κέρδισε από τον Ποσειδώνα! Η εκπρόσωπος της Σοφίας του Θεού, της Δημιουργίας και των Τεχνών, πρέπει να επιστρέψει και μαζί με αυτήν όλα αυτά τα οποία εκπροσωπεί, στην Πόλη της. Ίσως τότε, κι εμείς τα τέκνα της να γίνουμε αυτό το οποίο είχαμε και έχουμε προσδιοριστεί να διαγράψουμε και πάλι στην Ιστορία.
Δημοσίευση σχολίου