Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2013

Κολοκοτρώνη και Κρεσταινίτου: το μοναδικό σωζόμενο αρχοντικό του Πύργου με διπλά αετώματα

Η τοποθέτηση νέων κεραμιδιών βυζαντινού τύπου δεν συνοδεύθηκε από την επανατοποθέτηση των αυθεντικών ακροκεράμων, αλλά των εικονιζομένων νέας κοπής ανθεμίων μετριοτάτης ποιότητος

Δύο γωνιακά ακρωτήρια τοποθετήθηκαν στις κορυφές των αετωμάτων. Επομένως δύο κεντρικά και δύο γωνιακά ακρωτήρια έκαναν φτερά 

Το κτήριο δεν είχε πάθει σημαντικές ζημιές κατά το σεισμό του 1993. Παρ' όλα αυτά η ανακαίνισή του πριν λίγα χρόνια ήταν ριζική. Δυστυχώς ήταν και μετριότατη. Ο ανάγλυφος διάκοσμος που προέκυψε είναι ψόφιος! Στα αετώματα αναδημιουργήθηκαν τα γείσα, όχι όμως και οι σίμες. Έτσι τα αετώματα και το οικοδόμημα εν γένει έχασαν τη στιβαρότητά τους  



Μαρμάρινο φουρούσι με τριπλή έλικα και άνθη κολοκυθιάς

Ο πλαϊνός εξώστης με λιτό σφυρήλατο κιγκλίδωμα

Το δυτικό τμήμα της Πελοποννήσου είναι γεωλογικά το νεώτερο κομμάτι της χώρας. Μετά την ανάδυσή του καταβυθίστηκε σε μικρό βάθος και στη συνέχεια αναδύθηκε πάλι. Κατά την περίοδο του καταποντισμού του αναπτύχθηκαν κοραλλιογενείς ύφαλοι. Από τη σύνθλιψη και συμπίεσή τους κάτω από τα νεώτερα ιζήματα προέκυψε ο «κογχυλιάτης λίθος», που μας είναι γνωστός από τα μνημεία της Ολυμπίας. Στην πραγματικότητα πρόκειτα για συμπιεσμένα κοράλλια που εμπεριέχουν θαλάσσια όστρακα, κοχύλια, αχιβάδες κ.ά. Είναι χαρακτηριστικά πορώδης και αρκετά δυσεύρετος. Για το λόγο αυτό σε όλες τις ιστορικές περιόδους η περιοχή είχε σχετικώς λίγα πέτρινα κτήρια

Το αποκαλυφθέν πλαίσιο της εισόδου. Ίσως το μόνο θετικό που προέκυψε από την ανακαίνιση

Η όψη επί της οδού Κολοκοτρώνη. Η αρχοντική οικία είναι χαμένη στο σύγχρονο αστικό τοπίο. Ο ιδιοκτήτης της, η Μητρόπολη Ηλείας, δεν βιάζεται να την αξιοποιήσει

Η όψη επί της οδού Κρεσταινίτου. Διακρίνονται τα ψόφια αετώματα. Μετά την απομάκρυνση του γραφείου τελετών από το ισόγειο πριν την ανακαίνιση, το κτήριο μένει κενό. Ίσως η προηγούμενη χρήση του έχει κολλήσει ρετσινιά

Παλαιά φωτογραφία πριν την ανακαίνιση, όπου φαίνονται τα ακρωτήρια που κοσμούσαν τα στιβαρά αετώματα 

Δεν υπάρχουν σχόλια: