«Δεν ήρθε πρώιμα η άνοιξη κι ουδέ το καλοκαίρι. Χαιρόμαστε, χορεύουμε και ψιλοτραγουδάμε, γιατί ελευτερωθήκανε, αητέ, τα Γιάννενά μας!»

Ο Εσάτ Πασάς παραδίδει το ξίφος του εις τον Αρχιστράτηγον Κωνσταντίνον τη 21η Φεβρουαρίου 1913 εν Ιωαννίνοις

Εψές ήμουν στα Γιάννενα κι αντίκρια στο Μπιζάνι
κι ακούω ντουφέκια πό 'πεφταν, κανόνια που βροντάνε.
-Μήνα σε γάμο πέφτουνε, μήνα σε πανηγύρι;
-Μηδέ σε γάμο πέφτουνε, μηδέ σε πανηγύρι,
παρά είν’ ο ελληνικός στρατός και πολεμάει τους Τούρκους.
Εσάτ πασάς εφώναξε, του Κωνσταντίνου λέει:
-Πάψε Κώστα μ’, τον πόλεμο, πάψε και το ντουφέκι,
δικά σου είναι τα Γιάννενα, δικό σ’ και το Μπιζάνι,
δική σου και η Πρέβεζα με τους χρυσούς μπαξέδες
και 'γώ σκλάβος σου γένομαι με τριανταδυό χιλιάδες,
και το δικό μου το σπαθί στα χέρια σου το δίνω.

Είσοδος του Διαδόχου Κωνσταντίνου επικεφαλής του Ελληνικού Στρατού στα ελεύθερα Γιάννενα

Περισσότερες πληροφορίες στο ιστολόγιο «21 Φεβρουαρίου 1913 - Η απελευθέρωση των Ιωαννίνων» του Δημοτικού Σχολείου Σταυρακίου Ιωαννίνων.