Σιδηροδρομικός Σταθμός Ολυμπίας

Κεντρικό ακρωτήριο του μεσαίου αετώματος προς την αποβάθρα

Κεντρικό ακρωτήριο του αριστερού αετώματος προς την αποβάθρα. Κάκιστη χρήση τσιμέντου και βιομηχανικών κεραμιδιών σε ένα έργο του Ερνέστου Τσίλλερ, το οποίο αρχικά είχε και ακροκέραμα

Γωνιακό ακρωτήριο του αριστερού αετώματος προς την αποβάθρα

Το μεσαίο ακρωτήριο του σταθμού προς την αποβάθρα. Τα γείσα του αετώματος απέχουν πολύ από αυτά του αρχικού σχεδιασμού

Η δυτική όψη του σταθμού, με κυρίαρχο στοιχείο τους κορινθιακούς κίονες. Δυστυχώς κατά τις εργασίες ανακαινίσεως ο θριγκός μετεβλήθη σε μία σκέτη, επίπεδη επιφάνεια, όπου τοποθετήθηκε το σήμα του ΟΣΕ. Την ίδια κακή αποκατάσταση δέχθηκαν και τα γείσα του αετώματος, τα οποία μοιάζουν καχεκτικά σε σχέση με τα πλευρικά

Η νότια πτέρυγα του σταθμού. Εδώ ο θριγκός και τα γείσα γλύτωσαν την κακοποίηση

Ο νότιος τοίχος του κτηρίου. Οι σωλήνες των δικτύων θα μπορούσαν σε μία καλύτερη αποκατάσταση να έχουν καλυφθεί

Η ανατολική όψη του σταθμού προς την αποβάθρα, αυτή που αντικρίζει ο επισκέπτης που έρχεται σιδηροδρομικώς από το Κατάκολο ή τον Πύργο.

Άφιξη μαθητών σχολείων της Ηλείας για την τελετή αφής της Ολυμπιακής Φλόγας σήμερα το πρωί

Εκδρομή κατοίκων της Βαλύρας Μεσσηνίας στην Ολυμπία μερικές δεκαετίες πριν. Από τότε μέχρι σήμερα οι φωτογραφίες απέκτησαν χρώμα και ο σταθμός έχασε τα ακροκέραμά του

Η ανασκαφή του αρχαιολογικού χώρου της Ολυμπίας στα τέλη του 19^ου αιώνα κατέστησε αναγκαία τη διευκόλυνση της προσβάσεως των επισκεπτών. Το σιδηροδρομικό δίκτυο επεκτάθηκε έως την Ολυμπία και ένας σταθμός κόσμημα σε σχέδια του Ερνέστου Τσίλλερ δημιουργήθηκε στην άκρη του χωριού, σε μικρή απόσταση από τον αρχαιολογικό χώρο.

Με την υπ’ αριθ. πρωτ. 1010-1088/28818 της 13ης Μαΐου 1985 απόφαση του ΥΠΠΟ χαρακτηρίστηκαν ως έργα τέχνης όλες οι κτηριακές εγκαταστάσεις του ΟΣΕ του σιδηροδρομικού δικτύου Πειραιώς - Πελοποννήσου, ως αποτελούντα «τα πρώτα δείγματα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής στον ελλαδικό χώρο, που συνδυάζουν τη λειτουργική λιτότητα με αξιόλογες αρχιτεκτονικές λύσεις και πολύ ενδιαφέροντα μορφολογικά στοιχεία».

Από το συγκρότημα των κτηρίων του σταθμού της Ολυμπίας χαρακτηρίζονται ως έργα τέχνης που

χρειάζονται ειδική κρατική προστασία σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 1469/50, το κτήριο του σταθμού με τον περιβάλλοντα χώρο του, το αμαξοστάσιο και το κτήριο του ξενώνα (υπνωτήρια) με τον περίβολό του. Το κεντρικό κτήριο του Σταθμού (που είναι και το μορφολογικά πιο αξιόλογο) έχει αποκατασταθεί εξωτερικά από της υπηρεσίες του ΟΣΕ, με σκοπό τη σιδηροδρομική σύνδεση του λιμανιού του Κατακόλου με την Ολυμπία και την εύκολη πρόσβαση χιλιάδων τουριστών που φθάνουν σε αυτό με κρουαζιερόπλοια.

Δυστυχώς η κρατική προστασία των κτηρίων – έργων τέχνης αποδείχθηκε κενό γράμμα: οι εργασίες αποκαταστάσεως και η κακή χρήση σύγχρονων υλικών (τσιμέντο και βιομηχανικά κεραμίδια) επέφεραν σημαντικές αλλοιώσεις στα αρχιτεκτονικά στοιχεία του κτηρίου, δείγμα της βιαστικής εκτελέσεως των έργων κατά τις παραμονές των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 και της αδυναμίας σοβαρής επιβλέψεως των έργων από προσωπικό με κατάρτιση και επαγγελματισμό.