Αντιγραφή παλαιών και δημιουργία νέων ακροκεράμων

Ψάχνοντας στο Διαδίκτυο βρήκα τυχαία αυτό το σχέδιο ρωμαϊκού ακροκεράμου, το οποίο επιβεβαίωσε τις υποψίες μου ότι θα ήταν πανεύκολο, με βάση την τεχνολογία που έχουν οι αρχιτέκτονες στη διάθεσή τους, να αντιγραφούν ακριβώς τα παλαιά σχέδια ακροκεράμων, αλλά και να δημιουργηθούν νέα σχέδια της ίδιας ποιότητας με εκείνα που μας κληροδότησε ο δέκατος ένατος αιώνας.

Είναι κρίμα οι αναπαλαιώσεις να περιλαμβάνουν τόσο κακής ποιότητας νέα ακροκέραμα, ή στην καλύτερη περίπτωση να γίνεται τυχαία λήψη κομματιών από τις μάντρες και να δημιουργούνται σκεπές ποτ-πουρί. Είναι πολύ ωραίο για το φωτογράφο να ανακαλύπτει σκεπές με μικρές συλλογές διαφορετικών ακροκεράμων, αλλά δεν είναι αντάξιο πολλών μνημειωδών κτηρίων της χώρας, ούτε ανταποκρίνεται στην αρχιτεκτονική και κεραμευτική παράδοση κάθε πόλεως. 

Οι τεχνίτες εκείνης της εποχής και κυρίως εκείνης της νοοτροπίας χάνονται εντός ολίγου οριστικά. Οι επόμενες αναπαλαιώσεις μάλλον θα περιλαμβάνουν αντί για πήλινα, πλαστικά ακροκέραμα και πηλοτεχνήματα. Ήδη αυτό συνέβη με τα αγάλματα του Μεγάρου Σταθάτου στην οδό Βασιλίσσης Σοφίας. Και αυτό είναι πραγματικά άδικο για την αρχιτεκτονική μας κληρονομιά. Μετά τα τσιμεντένια γλυπτά της Ακροπόλεως, θα έχουμε και νεοκλασσικά αγάλματα από συνθετικά υλικά;

Εδώ έγκειται η χρησιμότητα των συλλεκτών, οι οποίοι έχουν διασώσει και διαφυλάξει από τα μπάζα των κατεδαφίσεων πραγματικά αριστουργήματα. Με ένα τρισδιάστατο σκαν, με τη βοήθεια του Autocad και με τη χρήση καλουπιών νέας τεχνολογίας, τα οποία θα λαμβάνουν υπ' όψιν τη συρρίκνωση του πηλού κατά την ξήρανση, η κεραμουργία μπορεί να επιβιώσει και στους επόμενους αιώνες.

Το ερώτημα δεν είναι αν μπορούμε, αλλά αν θέλουμε!