Πηλοτεχνήματα, ρόπτρα, φουρούσια και ό,τι άλλο ομόρφαινε τις κατοικίες των ανθρώπων. Κυρίως όμως ακροκέραμα.
Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012
Αθηναϊκό μπετόν
Ανθέμιο του Αργύρη Νάστου με το χαρακτηριστικό Α στο ξεκίνημα των φύλλων. Η γωνία λόγω φθοράς είναι δυσδιάκριτη
Αυτά είναι πακτωμένα γερά
Αυτά όμως είναι θαμμένα στο μπετόν. Από αυτή την ταπείνωση, καλύτερα να τα είχαν πετάξει στο δρόμο και να τα είχαν σπάσει
2 σχόλια:
Ανώνυμος
είπε...
Έχεις δίκιο ,η γωνιά είναι δυσδιάκριτη. Πάει πολύς καιρός που περνάω από κάτω και δεν γυρίζω να την κοιτάξω οπότε έχω μείνει με την παλιά εικόνα ,τότε που ήταν στις δόξες της. Πρόκειται για μια γωνία πολύ σπάνια, ίδια με αυτές της Αγροτικής Τράπεζας στην Πανεπιστημίου, που κάθε συλλέκτης θα την ήθελε. Τελικά τι είναι καλύτερο ; Να αργοσβήνουν σιγά σιγά στην φυσική τους θέση ή να είναι σε ένα ράφι κάποιας συλλογής και αργότερα ίσως σε κάποιον εκθεσιακό χώρο; Ο καθένας ας δώσει την απάντησή του . Οι συλλέκτες δεν χρειάζεται να απαντήσουν. Νομίζω ότι ξέρουμε τι θα πουν. Μρ.
Θα δώσω τη δική μου απάντηση: Πρώτα απ' όλα θα έπρεπε να υπάρχει ένα Μουσείο Νεοελληνικής Κεραμεικής (σημειωτέον, άλλο κεραμεική και άλλο αγγειοπλαστική. Κάτι τέτοιο είχε εξαγγελθεί προ πολλών ετών και μάλιστα είχε βρεθεί και ο χώρος που θα το στέγαζε: τα κτήρια της οδού Αγίων Ασωμάτων προς την πλευρά του Κεραμεικού, τα οποία ανήκουν στο Κράτος. Ήταν όμως άλλη μία εξαγγελία των πολιτικών που έμεινε στα λόγια. Δεύτερον, θα έπρεπε να έχει αναγνωρισθεί η συμβολή των συλλεκτών στη διάσωση πολλών αρχιτεκτονικών στοιχείων, που αλλιώς θα είχαν καταλήξει στο Φαληρικό Δέλτα και στη Χαβούζα ως μπάζα. Τρίτον, θα ήθελα να έβλεπα τα διατηρητέα κτήρια, πραγματικά ανακαινισμένα και τα ακροκέραμά τους, αυθεντικά ή αντίγραφα, να αστράφτουν στα γείσα. Πλην όμως...
2 σχόλια:
Έχεις δίκιο ,η γωνιά είναι δυσδιάκριτη. Πάει πολύς καιρός που περνάω από κάτω και δεν γυρίζω να την κοιτάξω οπότε έχω μείνει με την παλιά εικόνα ,τότε που ήταν στις δόξες της. Πρόκειται για μια γωνία πολύ σπάνια, ίδια με αυτές της Αγροτικής Τράπεζας στην Πανεπιστημίου, που κάθε συλλέκτης θα την ήθελε.
Τελικά τι είναι καλύτερο ; Να αργοσβήνουν σιγά σιγά στην φυσική τους θέση ή να είναι σε ένα ράφι κάποιας συλλογής και αργότερα ίσως σε κάποιον εκθεσιακό χώρο; Ο καθένας ας δώσει την απάντησή του .
Οι συλλέκτες δεν χρειάζεται να απαντήσουν. Νομίζω ότι ξέρουμε τι θα πουν.
Μρ.
Θα δώσω τη δική μου απάντηση:
Πρώτα απ' όλα θα έπρεπε να υπάρχει ένα Μουσείο Νεοελληνικής Κεραμεικής (σημειωτέον, άλλο κεραμεική και άλλο αγγειοπλαστική. Κάτι τέτοιο είχε εξαγγελθεί προ πολλών ετών και μάλιστα είχε βρεθεί και ο χώρος που θα το στέγαζε: τα κτήρια της οδού Αγίων Ασωμάτων προς την πλευρά του Κεραμεικού, τα οποία ανήκουν στο Κράτος. Ήταν όμως άλλη μία εξαγγελία των πολιτικών που έμεινε στα λόγια.
Δεύτερον, θα έπρεπε να έχει αναγνωρισθεί η συμβολή των συλλεκτών στη διάσωση πολλών αρχιτεκτονικών στοιχείων, που αλλιώς θα είχαν καταλήξει στο Φαληρικό Δέλτα και στη Χαβούζα ως μπάζα.
Τρίτον, θα ήθελα να έβλεπα τα διατηρητέα κτήρια, πραγματικά ανακαινισμένα και τα ακροκέραμά τους, αυθεντικά ή αντίγραφα, να αστράφτουν στα γείσα.
Πλην όμως...
Δημοσίευση σχολίου