Μονής Αστερίου και Τσάτσου: ένα θαύμα κρυμμένο στα στενά της Πλάκας

Καρδιόσχημα ανθέμια με ροζέτα και υπογραφή Γ.Π. στο γείσο του κυλινδρικού τμήματος του κτηρίου

Το γείσο του κυλινδρικού τμήματος υποστηρίζεται από πήλινα φουρουσάκια

Πλούσιος ο διάκοσμος της ανώτερης ζώνης του κυλινδρικού τμήματος, που καταλαμβάνει την οξεία γωνία του κτηρίου. Οι ψευδοπαραστάδες απολήγουν σε επίκρανα κορινθιακού ρυθμού και ο θριγκός κοσμείται από μαιάνδρους 

Οι δύο πτέρυγες του κτηρίου απολήγουν σε αετώματα. Τα ακροκέραμα της στέγης είναι καλόγριες με υπογραφή Γ.Γ. Το πλευρικό ακρωτήριο είναι γρύπας

Τα κεντρικά ακρωτήρια έχουν σχήμα ανθεμίου

Οι πτέρυγες του κτηρίου έχουν σχήμα ναού με ψευδοπαραστάδες. Λόγω στενότητας των δρόμων οι μορφές των αετωμάτων είναι αρκετά δυσδιάκριτες από το έδαφος. Ωστόσο προσφέρουν υπέροχο θέαμα από τις έναντι οικίες. Μάλλον στους γείτονες απευθυνόταν ο αρχικός ιδιοκτήτης

Τρίτωνες και κύκνοι κοσμούν τα χυτοσιδηρά κιγκλιδώματα του ορόφου

Οι οδοί Μονής Αστερίου και Κωνσταντίνου Τσάτσου (πρώην Πέτα) σχηματίζουν οξεία γωνία. Το αρχιτεκτονικό πρόβλημα λύθηκε με την υιοθέτηση της κυλινδρικής γωνίας (ροτόντα), η οποία είναι σαφώς εμπνευσμένη από το γειτονικό Μνημείο του Λυσικράτους και μάλλον είναι η τελευταία που σώζεται στην πόλη. Πρόκειται για ένα από τα ωραιότερα εναπομείναντα αρχοντικά σπίτια της Αθήνας. Δυστυχώς η θέση του και η σκιά των πολυκατοικιών που το περιβάλλουν, το αδικούν

Σπάνιο θέαμα για την Αθήνα: η στενή οδός Τσάτσου είναι καθαρή και διασώζει αρκετά παλαιά στοιχεία. Απέναντί της οι οξείες κορυφές της νεογοτθικής Αγγλικανικής εκκλησίας του Αγίου Παύλου στην οδό Φιλελλήνων

Κτισμένο το 1903, αποτελεί αμιγή έκφραση του αθηναϊκού νεοκλασσικισμού, στον οποίον εμφανίζεται η τάση για πιστή αντιγραφή των αρχαίων κλιμάκων στα ιδιωτικά κτήρια. Μεγαλύτερης διαμέτρου ροτόντα και σε αμβλεία γωνία είχε η οικία Τσοποτού στη γωνία Πειραιώς και Μενάνδρου, η οποία είναι κατεδαφισμένη

Το τρίκυκλο του παγοπώλη στην οδό Μονής Αστερίου, πλησιάζει την Κυδαθηναίων